کارشناس داوری فوتبال کشورمان به تحلیل صحنههای مهم نیمه اول دیدار سپاهان و پرسپولیس پرداخت.
نوید مظفری در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در خصوص داوری دیدار دو تیم سپاهان و پرسپولیس در نیمه اول، اظهار داشت: بازی تنها دو صحنه داشت و مشکل خاصی وجود نداشت. کارتهایی هم که توسط داور داده شد درست بودند.
کارشناس داوری با اشاره به پنالتی پرسپولیس، گفت: اعلام پنالتی درست بود چون مدافع سپاهان دست بازیکن پرسپولیس را گرفت. در این صحنه فکر میکنم داور تصمیم به ادامه بازی گرفته بود و حتی به نظر میرسید قصد داشت به بازیکن پرسپولیس هم کارت زرد بدهد اما کمک داور که صحنه را دیده بود به او کمک کرد و این تصمیم درست بود.
وی افزود: یک صحنه هم پیش از گل اول سپاهان بود که بازیکن پرسپولیس بازیکن حریف را هل داد و داور در اعلام خطا تصمیم درستی گرفت.
مظفری در مورد درگیری بازیکنان دو تیم به دلیل اینکه پرسپولیسیها معتقد بودند بازی جوانمردانه توسط سپاهانیها رعایت نشده، گفت: در قانون الزامی برای فیرپلی وجود ندارد و خود تیمها در این موارد تصمیم گیرنده هستند.
ایسنا/گیلان مدیرکل میراث فرهنگی گیلان از کشف گور باستانی در ساحل غرب استان خبر داد و گفت: کشف این گورستان سنگی مربوط به دوره تاریخی در نزدیک دریا موجب شگفتی باستان شناسان شد.
ولی جهانی در گفت وگو با خبرنگاران، از کشف یک گورستان سنگی مربوط به دوره تاریخی در نزدیک دریا خبر داد و گفت: در غرب گیلان در حوزه فرهنگ تالش بقایای یک گور باستانی در کنار ساحل که سابقه استقرار آن به ۲۰۰۰ سال قبل برمیگردد، به دست آمده است.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گیلان اظهار کرد: با توجه به اینکه سابقه استقرار در جلگه و ساحل گیلان در مناطق غرب استان به اوایل دوره اسلامی میرسد؛ بنابراین با کشف این گور و بقایای گور باستانی دیگر در منطقه تالش میتوان گفت سابقه استقرار در کنار سواحل گیلان به دوره های پیش از اسلام برمیگردد.
وی افزود: بسیاری از سیاحان و جهانگردان ایرانی و خارجی که در دوره های مختلف از ساحل و جلگه گیلان بازدید کردند و بر این موضوع اتفاق نظر داشتند که در جلگههای گیلان آثار استقرار پیش از اسلام وجود ندارد و اگر کسی بخواهد مطالعاتی در این زمینه انجام دهد باید به مناطق کوهستانی برود.
جهانی تصریح کرد: به هر حال کشف این گور باستانی در غرب گیلان و کشف گورهای دیگر در شرق استان از جمله رحیمآباد نشان میدهد که ساحل گیلان و جلگههای آن دارای سابقه استقرار انسان در دورههای پیش از اسلام بوده ولی مورد مطالعه و پژوهش قرار نگرفته است.
مدیرکل میراث فرهنگی گیلان ادامه داد: به طور قطع کاوش اضطراری این گور کلان سنگی و احتمالا گورهای همجوار میتواند به گونهشناسی معماری گورهای باستانی و سابقه استقرار در کنار سواحل گیلان که برای اولین بار در جلگه غرب گیلان به دست آمده کمک شایانی کند.
وی تاکید کرد: هرگونه اطلاعات دقیقتر از این گور منحصر به فرد منوط به انجام کاوشهای گسترده است.
انتهای پیام
در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
-لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
-«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
– ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد معذور است.
نیمه اول دیدار دو تیم آلومینیوم اراک و نساجی مازندران برندهای نداشت.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، آلومینیوم اراک و نساجی مازندران در چارچوب مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی به مصاف هم رفتند که این دیدار در نیمه اول با تساوی صفر – صفر به پایان رسید.
معاون توسعه و مدیریت آستان شاهچراغ تاکید کرد، این آستان نه مصوبکننده و نه مجری طرح (توسعه/ساماندهی) در بافت تاریخی شیراز است و نه به کسی فشاری میآورد که کاری انجام شود. اینطور نشود که به نام حرم و به کام دیگران باشد.
به گزارش ایسنا، علیرضا صحرائیان ـ معاون توسعه و مدیریت آستان شاهچراغ ـ در یک برنامه تلویزیونی درباره طرح واکنشبرانگیز ساماندهی بافت اطراف حرم شاهچراغ که با حضور دو موافق از تولیت آستان شاهچراغ و استانداری و دو منتقد پخش شد، گفت: قبل از انقلاب شرکت «امکو» طرحی را تصویب میکند، حرم (شاهچراغ) همیشه طرح مصوب داشته، هرچند طرح «امکو» دستخوش تغییراتی شده است. شاید یکی از دلایل اینکه اطراف بافت حرمها در شیراز دچار آسیب شده و همه ناراحت بافت هستند، بلاتکلیفی بوده و عزم ملی برای رفاه حال مردم و مجاوران حرم ایجاد نشده است که ساماندهی و بازآفرینی واقعی اطراف حرمها شکل بگیرد.
قبرفروشی و ارزانخریدن خانهها شایعه است
او سپس با اشاره به محدوده طرح ۵۷ هکتاری که متمرکز در قلب بافت تاریخی شهر شیراز است و منتقدان و معترضانی دارد، اظهار کرد: بافت تاریخی شیراز بالغ بر ۳۶۰ هکتار مشخص شده است که در آن، محدوده طرح ۵۷ هکتاری قرار دارد، اما اینطور نیست که این محدوده (۵۷ هکتار) به صحن تبدیل شود و در آن قبرفروشی شود و یا تجاریسازی شود و یا اتفاقی بیفتد که دور از هر ذهن شفافی است. حرم برای شیرازیها و ایرانیها آستانی مقدس است و اگر قرار است طرحی هم تصویب شود یا تصویب شده، علت آن است که رفاه مردم و زائران را تامین میکند و قصد و غرض دیگری ندارد.
صحرائیان اضافه کرد: اتفاقا ما بارها معترض تجاریسازی و بویژه «مجتمع بینالحرمین» بودیم که از ابتدای خیابان حضرتی آغاز میشود و تا نزدیکی حسینی، روبهروی حرم سیدعلاءالدین حسین ادامه پیدا میکند. ما همیشه مخالف بودیم ولی خیلیها فکر میکنند این مجتمع تجاری به حرم مربوط است، درحالی که فقط نام حرم را دارد و به بخش خصوصی مربوط میشود. همین طرح، هشت و نه هکتار از بافت ارزشمند تاریخی شیراز را دچار آسیب و شکاف کرده است و بارها تولیت وقت مکاتبه رسمی داشته و به استانداری و شهرداری اعتراض و شکایت رسمی کرده است. این مجتمع سال ۷۴ ساخته شد.
معاون توسعه و مدیریت آستان شاهچراغ تاکید کرد: تولیت حرم مخالف تجاریسازی است.
او درباره طرحی که به قسمت شرقی آستان که تا محدوده حرم سیدعلاءالدین حسین را در برمیگیرد، گفت: توسعه حرم با بافت تاریخی ارتباطی ندارد و این محدوده جزو املاک و زمینهای آستان است. ما در این محدوده یک موزه داریم که داخل محدوده حرم بوده و قرار است توسعه یابد. دارالشفائی هم در ضلع جنوبی حرم قرار دارد. در ضلع شمالی آستان نیز، بیمارستای بوده که به حرم مطهر شاهچراغ اهدا شده و کنار آن هم زمینی است که به آستان مربوط است. همه اینها را تجمیع کردیم و دارالشفاء میسازیم که قرار است خدمات خیریه ارائه دهد. آستان در محدوده صحن جدید تعدادی املاک دارد که آنها تملک کرده و خودش زیرنظر کارشناسان میراث فرهنگی مرمت کرده تا به موزه تبدیل شده است.
معاون تولیت آستان شاهچراغ اظهار کرد: این شایعه را که قرار است زمینهای اطراف حرم را به قیمت متری هشت هزار تومان از مردم خریداری کنند و بعد آنها را به عنوان قبرِ دو سه میلیاردی بفروشند، تکذیب میکنم.
او گفت:ما قرار است این محدوده را به پایلوت گردشگری مذهبی تبدیل کنیم و قرار شده بناهای واجد ارزش در این محدوده، شناسایی و کارشناسی شوند. در این محدوده خانههایی چون «حسنی اردکانی» و «صدر جهرمی»، «اکبری» و «ظریفکار» وجود دارد که اصلا آنها را تخریب نمیکنیم و مقاومسازی میکنیم و از ظرفیت این بناها برای گردشگری استفاده میکنیم. آن طرحی که با حفظ و احیای بافت تاریخی قرار است بهسازی و مطلوبسازی شود و محل بحث ما است ۱.۵ هکتار از ۳۶۰ هکتار است که البته اجرای آن برعهده حرم نیست و اجرای آن با وزارت راه و شهرسازی و شهرداری شیراز است.
صحرائیان تاکید کرد: آستان مقدس شاهچراغ، نه مصوبکننده و نه مجری طرح است و نه به کسی فشاری میآورد که کاری انجام شود. اینطور نشود به نام حرم و به کام دیگران باشد. ما در حال حاضر فقط نیازهای زائران و مجاوران و مردم را تشریح میکنیم و اتفاقا یکی از ارگانهایی هستیم که اعتقاد داریم هرچه سریعتر این موضوع تعیین تکلیف شود و دولت و رییسجمهور و دستگاههای دخیل، این طرح بهسازی را اجرا کنند.
تخریب و تملک خارج از محدوده ۱.۵ هکتار متوقف شده است
در ادامه برنامه تلویزیونی «ثریا» امیرحسین جمشیدی ـ مدیرکل دفترفنی و حمل و نقل و ترافیک استانداری فارس ـ با مرور طرحهای توسعه و تخریبهای گذشته، تاکید کرد که ما بافت تاریخی را هویت خود میدانیم و در ادامه اظهار کرد: براساس طرح مصوب که ۱۲۰۰ پلاک را در شمال خط مشکی دربرمیگیرد، شهرداری شیراز از یک ماه گذشته مجاز شده است براساس نوع پلاک و کاربری که در کمیسیون ماده ۵ مشخص شده، مجوز مرمت، تجدید بنا و یا بهسازی صادر کند و هیچکسی در این محدوده حق ندارد مالکیت را از مردم بگیرد.
او با بیان اینکه برای مجموعه یکونیم هکتاری طرح شهری خوبی تهیه شده که باعث بازآفرینی و حفظ بناهای واجد ارزش میشود، تاکید کرد: در هیچ یک از طرحها که از آنها حرف شده نباید تملک اتفاق افتد.
اگر طرحی برای تخریب ندارید چرا تملک میکنید؟
محمدمهدی کلانتری ـ مدرس دانشگاه، کنشگر و پژوهشگر مرمت و احیای بناها و بافتهای تاریخی ـ نیز در این برنامه تلویزیونی با اشاره به تاریخچه بافت شیراز و تخریبهایی که تا کنون اتفاق اتفاده است، نقشههای هوایی از بافت شیراز را قبل و پس از تخریبها در دورههای زمانی مختلف مرور کرد و گفت: نهادهایی پشت یک عنوان مقدس و به نام حرم تخلفات خود را پنهان میکنند. جلوی این جریان باید گرفته شود.
صحرائیان ـ معاون توسعه و مدیریت آستان شاهچراغ ـ در ادامه این سخنان یادآور شد که آستان مقدس شاهچراغ مخالف آن طرحها بوده است. ما معتقد بودیم میتوانستیم به جای آن مجتمع یک معبر ایجاد کنند.
کلانتری هم اضافه کرد: این تخریب طی ۱۱ سال اتفاق افتاد، درحالیکه هیچ طرح مصوبی نداشت. خیابان را که ساختند، دنبال طرح آن رفتند. بعضیها میگویند طرح نداریم، ولی سوال این است، چرا تملک میکنید؟ این طرحها (پروژه نیکان و مجتمع بینالحرمین) به نام حرم و به کام سوداگران بود. کسانی که آن پروژه را اجرا کردند، حالا به آن کارها در کارنامه اجراییشان افتخار میکنند.
این مدرس دانشگاه به بازدید هفته گذشته رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی از بخشهایی از بافت تاریخی شیراز اشاره کرد و گفت: با وجود آنکه معاون استانداری تاکید کردند بالاتر از خط پژوهشگاه میراث فرهنگی و مشاور، تخریبی قرار نیست رخ دهد، اما در همان مصوبه کمیسیون ماده ۵ در بندی به اتصال ۸ امامزاده پرداخته شده، با این شرایط چگونه تخریبها به بالای خط (منسوب به پژوهشگاه) نمیرسد؟
جمشیدی ـ مدیرکل دفتر فنی و حمل و نقل و ترافیک استانداری فارس ـ در پاسخ به این پرسش گفت: مشاور طرح پیشنهاد کرده مسیر زیارتی تعریف شود که معنی آن، گشودگی راه نیست. تنها نکتهای که کمیسیون ماده ۵ تصویب کرده با رویکرد حفظ وضعیت وجود این گذر ایجاد میشود و هیچ تخریبی بالای خط (مشکی) اتفاق نمیافتد.
کلانتری اما به نگرانیهای دیگری درباره اجرای طرح ساماندهی اطراف حرم اشاره کرد و گفت: بازدید هفته گذشته در این مسیر بیانگر آن بود که ۳۳ پلاک، نامه شهرداری را گرفتهاند و دو نهاد اداره راه و شهرداری شیراز درحال تملک آن خانهها هستند. نگرانی دیگر این است که آن نامهها فقط برای خانههای این محدوده داده نشده است؛ چرا که سخنگوی شورای شهر مطرح میکند نه تنها طرح توسعه اتصال شاهچراغ به «بقعه سید تاجالدین غریب» نیز مطرح است و خیلی از پلاکها در این مسیر تملک شده است. طرح دیگر اتصال تا علی بنحمزه است که در اختیار مشاور قرار دارد. طرح توسعه تا دروازه قرآن پیش میرود، این طرح با عنوان «عرفان» بدون آنکه طرح مصوب داشته باشد درحال تملک خانههاست. پروژه دیگر، ایجاد زیرگذری تا حرم شاهچراغ است که آن هم مصوبه ندارد، که حالا معاون استاندار میگویند متوقف شده است.
وزارت میراث فرهنگی نقش وزارت راه را بازی میکند
محسن اکبرزاده ـ معاون پژوهشی پژوهشکده نوین شهر معنوی ثامن ـ که به عنوان کارشناس و منتقد در این نشست حضور داشت، به تجربه طرح توسعه حرم امام رضا (ع) در شهر مشهد اشاره کرد و گفت: تجربه در شیراز و مشهد نشان میدهد این طرحها اتفاق نمیافتد، چون نه قوانین و نه بازیگران اصلی و نه شرایط اجتماعی و نه نظام اقتصادی سوداسالار و دلالی عوض نشده است و بنابراین هرچه میگویند اتفاق نمیافتد، تجربه نشان داده که اتفاق میافتد. میگویند «کلاه بیاور»، سر میآورند. وقتی شلخته تملک میکنم و با هیچ یک از این خطها کار نداریم، یعنی کارفرما و دستور بالاسری خود را مصوبه را الزامی نمیدانیم.
او با اشاره به تجربه بافت مشهد و طرح توسعه حرم که خط دید حرم امام رضا (ع) را شکسته است، اظها کرد: طرح «تاش» که از نیمه دهه ۷۰ با هدف بهسازی بافت پیرامونی حرم امام رضا (ع) اجرا شد و اینقدر به آن انتقاد میشود، یک ساختمان شش طبقه بود که با وجود طرح مصوب شورای عالی و تمام مکانیزمهای نظارتی و قدرتی در مشهد، در ۱۳ طبقه ساخته شد، دستگاه مجری آن را ۱۳ طبقه کرد. کنار حرم تمام خطوط آسمان حرم شکسته شده است، آیا دستگاههای نظارتی در استان فارس توان بالاتری به نسبت شهرهای دیگر دارند که توان کنترل آن طرحها را به ایشان میدهد؟ نگرانی درباره بافت شیراز، دقیقا بخشهای ابهامدار آن طرحهاست.
معاون پژوهشی طرح ثامن ادامه داد:یک مشاور برای این طرح (ساماندهی بافت اطراف حرم) انتخاب شده که همه میگویند خیلی خوب بوده و به او وقت و بودجه دادهاید و طرحی را تهیه کرده که از سمت وزارت راه، به عنوان وزارت توسعهدهنده بوده است. از سوی دیگر، وزارت میراث فرهنگی که باید نقش حفاظتی داشته باشد، اجازه داده فراتر از خط مشاور پیش بروند. این چه رویکردی است که وزارت میراث فرهنگی دارد؟ بازی و نقش وزارت میراث فرهنگی وزارت راه عوض شده است، یکی دیگر در زمین دیگری بازی میکند. حالا هم هفت صفحه مصوبه آوردهاند که بسیاری از بندهای آن درهایی را باز کرده که تحت کنترل نیست.
اکبرزاده بیان کرد: وقتی دو سه دهه جلوی توسعه بافت را میگیریم، این بافت را مستضعف میکنیم حتما آن خانهها مشکل پیدا میکند و در نهایت آن بافت را خلاص میکنیم. در واقع بهشتی که از آن حرف میزنند، به این شکل تحقق پیدا نمیکند. در مشهد دولت در بافت ۳۶۰ هکتاری شهر ۱۴۵۰ پلاک تملک کرده است، آن طرح با پیشرفت کمتر از ۵۰ درصد متوقف شد و حالا دولت مانده با این پلاکها چه کند، شاید آنها را در طرح مولدسازی واگذار کند، اما چه میشود دولت یکباره بزرگترین زمیندار اطراف حرم ها میشود، آیا اراده دولتی بوده است؟ خیر! یک ضابطهای وجود داشته است و اتفاقی اتفاده که پیادهنظام دلالی ایجاد کرده است.
معاون پژوهشکده شهر ثامن اضافه کرد: نگرانی ما درباره بافت شیراز این است که وزارت راه و شهرسازی و شهرداری، هر دو درحال تملک هستند. البته آنها با مردم روبرو نمیشوند، کارگزارانی را میآورند که سودی از این کار میگیرند تا مردم را متقاعد کنند. در مشهد نخست، نانواییها، مدرسهها و شبکه زیستی پشتیبان سکونت را حذف کردند و تملکها شلخته اتفاق افتاد. شاهد رفتارهای غیررسمی بودیم که از ارزانفروشی خانه مردم منفعت میبرد. اتفاقهای بدتر و زنندهتری رخ داد، یک خانه را آنقدر دست به دست میکردند که سود کارگزار آن، یکونیم برابر میشد. آنقدر با قیمتها بازی شد و زندگی مردم گروگان گرفته شد که تمام فرآیند آن آزاردهنده بود.
او بیان کرد: «اعیانسازی» رفتار سوداگرانه است که جامعه تضعیفشده را مثل گوشت قربانی، پاره پاره می کنند. این میان، آستانهای مقدس و مردم از بین میرود وحیثیت دولتها میرود. فقط دو دسته سود میبرند: پیمانکاران و کارگزاران.
معاون پژوهشی پژوهشکده شهر ثامن مشاور استان شاهچراغ در پایان سخنان نماینده استانداری فارس و معاون تولیت آستان شاهچراغ که تاکید داشتند تخریب و تملکی فراتر اتفاق نمیافتد، گفت: مشاور آستان سال ۹۷ به آستان قدس رضوی (مشهد) آمد و گرافیکی از طرح بافت پیرامون شاهچراغ نشان داد که از دروازه قرآن تا دروازه کازرون گسترش داشت. یک چیزهایی وجود دارد که هنوز سطحی از ابهام و نگرانی را حفظ میکند، مثل طرح وصل کردن امامزادهها به یکدیگر. ما باید به نظر همان مشاور طرح (وزارت راه) برگردیم که کمترین تخریبها را دارد.
انتهای پیام
آخرین اخبار جشنواره های فجر – کلیک کنید
نامه یک استاد دانشگاه به استاندار فارس
آغاز شمارش معکوس تخریب خانههای تاریخی شیراز
روایتی از بازدید خبرنگاران از بافت تاریخی شیراز
رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی: کار ناصوابی در بافت تاریخی شیراز انجام نشده است
رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی:
ما گفتیم مرمت کنید، نگفتیم تخریب کنید!
توضیحات عضو هیأت امناء آستانهای مقدس شیراز درباره طرح توسعه حرم شاهچراغ
توضیح درباره احتمال تخریب خانههای تاریخی پیرامون حرم شاهچراغ
پردهبرداری از یک اتفاق در بافت تاریخی شیراز
توليت آستان مقدس شاهچراغ: گسترش باب تجاري بينالحرمين را ميخواهند نقشهي توسعهي حرم شاهچراغ توسط مراکز علمي رد شده است
آغاز موج جدید تخریبها در بافت تاریخی شیراز
گزارشی دردناک از حمله لودرها
نامه یک استاد دانشگاه به بذرپاش
از اقدام ضدفرهنگی در شیراز جلوگیری کنید
در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
-لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
-«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
– ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد معذور است.
تبریک تولد یک مربی و غیبت یک بازیکن در تمرین پرسپولیس
تمرین امروز تیم فوتبال پرسپولیس با غیاب یک بازیکن برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری فارس و به نقل از سایت باشگاه پرسپولیس، تمرین امروز سرخپوشان ایران از ساعت ۱۲ به مدت یک ساعت برگزار شد.
* پیش از آغاز تمرین امروز، بازیکنان و کادر فنی، تولد کریم باقری را به او تبریک گفتند.
* شروع تمرین با گرم کردن و راندو در سه گروه همراه بود. مرور برنامههای تاکتیکی و فوتبال هدفمند هم دیگر بخشهای تمرین بود.
* سعید صادقی که برنامههای اختصاصی را دنبال میکند، در این تمرین حاضر نبود. برنامه امروز سرخپوشان نیز تحت تاثیر باد شدیدی بود که با شروع تمرین آغاز شد.
* شاگردان یحیی گلمحمدی آخرین تمرین خود برای بازی با سپاهان را فردا سهشنبه انجام خواهند داد و پس از آن با حضور در فرودگاه، با پرواز چارتر راهی اصفهان خواهند شد.
علاوهبر آسایش و غذا، امنیت یکی از مهمترین معیارها برای سنجش میزان برتری شرکتهای هواپیمایی است. در این گزارش با فهرست جدیدی از امنترین شرکتهای هواپیمایی در سال ۲۰۲۳ آشنا میشوید.
به گزارش ایسنا به نقل از فوربس، وبسایت «AirlineRatings» اخیرا فهرستی از ۲۰ شرکت هواپیمایی با بیشترین امنیت در سال ۲۰۲۳ را منتشر کرده است.
برای انتخاب این فهرست، ۳۸۵ شرکت هوپیمایی بر اساس معیارهای مشخصی از جمله، تعداد سقوط هواپیماها در پنج سال اخیر، تعداد حوادث جدی در دو سال اخیر، عمر هواپیماها و پروتکلهای کرونا مورد بررسی قرار گرفتهاند.
بر این اساس شرکت هواپیمایی استرالیایی «کانتاس» (Qantas) در صدر فهرست قرار گرفته است. فهرست کامل ۲۰ شرکت هواپیمایی امن برتر در سال ۲۰۲۳ به قرار زیر است:
۱.کانتاس
۲.ایر نیوزلند
۳. هواپیمایی اتحاد
۴. هواپیمایی قطر
۵. هواپیمایی سنگاپور
۶. TAP ایر پرتغال
۷. امارات
۸. هواپیمایی آلاسکا
۹. EVA ایر
۱۰. ویرجین استرالیا/آتلانتیک
۱۱. هواپیمایی کاتای پاسیفیک
۱۲. هواپیمایی هاوایی
۱۳. سرویس هوایی ویژه SAS
۱۴. هواپیمایی یونایتد
۱۵. لوفتهانزا/گروه سوئیس
۱۶. فینایر
۱۷. بریتیش ایرویز
۱۸.KLM
۱۹. هواپیمایی آمریکا
۲۰. هواپیمایی دلتا
بیشتر این خطوط هوایی بارها در فهرست برترینهای شرکتهای هواپیمایی قرار گرفتهاند. «هواپیمایی قطر» در سال ۲۰۲۲ عنوان برترین هواپیمایی را کسب کرد. این عنوان به دلیل ابتکار در کابین، خدمترسانی به مسافران و تعهد این شرکت به ادامه فعالیت در دوران کرونا به «هواپیمایی قطر» اختصاص یافت.
انتهای پیام
آخرین اخبار جشنواره های فجر – کلیک کنید
در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
-لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
-«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
– ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد معذور است.
گزارش نادو در سال 2022 اعلام شد/32 نمونه مثبت از 1010 نمونه اخذ شده
مبارزه با دوپینگ ایران نادو در سال گذشته میلادی(2022) 1010 نمونه دوپینگ را از ورزشکاران 42 رشته ورزشی اخذ نموده است.
به گزارش خبرگزاری فارس، کادر مبارزه با دوپینگ ایران نادو در سال گذشته میلادی(2022) 1010 نمونه دوپینگ را از ورزشکاران 42 رشته ورزشی اخذ نموده است.
بنابراین گزارش از مجموع نمونه های گرفته شده 958 نمونه ادرار و 52 نمونه خون بوده و 756 نمونه متعلق به آقایان و 256 نمونه متعلق به بانوان ورزشکار بوده است.
از این تعداد 32 نمونه مثبت بوده (احتمال افزایش نمونه های مثبت وجود دارد) که از این تعداد 30 نمونه مثبت برای آقایان و 2 نمونه مثبت برای بانوان است.
برای اولین بار: انتشار فیلم لاشه کشتی غرق شده تایتانیک
هم رسانی
فیسبوک
لینکداین
توئیتر
دریافتی لاشه کشتی غرق شده تایتانیک
یک موسسه آمریکایی اقیانوس شناسی روز چهارشنبه ویدئویی نادر از لاشه کشتی تایتانیک در اعماق اقیانوس منتشر می کند که مربوط به ۳۷ سال پیش بوده و تقریبا می شود گفت هرگز پیش از این به نمایش در نیامده است.
به گزارش «دنیای سفر» در این ویدئو به دستاوردهای چشمگیر یک گروه غواصی به سرپرستی «رابرت بالارد» اشاره شده که برای اولین بار در سال ۱۹۸۶ توانستند لاشه این کشتی اقیانوس پیمای غول پیکر را پس از برخورد با کوه یخ و غرق شدن در اقیانوس اطلس منجمد شمالی مشاهده کنند.
بر اثر غرق شدن کشتی تایتانیک در آوریل سال ۱۹۱۲ میلادی در اولین سفر خود از مبدا ساوث همپتون بریتانیا به مقصد نیویورک آمریکا، حدود هزار و ۵۰۰ نفر جان باختند.
«با گذشت بیش از یک قرن از غرق شدن کشتی تایتانیک، سرگذشت مجسم سرنشینان این کشتی بزرگ همچنان طنین انداز می شود. انتشار این فیلم کمک می کند تا بخش مهمی از داستانی که نسل ها شنیده اند و در سراسر جهان پر شده است، بیان شود.» جیمز کامرون – کارگردان فیلم تایتانیک
گروهی از «موسسه مطالعات اقیانوس شناسی وودز هول» واقع در ماساچوست آمریکا با همکاری «موسسه فرانسوی مطالعات اکتشاف دریایی»، در تاریخ اول سپتامبر ۱۹۸۵ موفق شدند با استفاده از یک دوربین بکسِلی زیر سطحی، محل دقیق غرق شدن این کشتی در عمق سه هزار و ۷۸۰ متری سطح آب را پیدا کنند.
۹ ماه بعد، یک گروه غواصی از «موسسه مطالعات اقیانوس شناسی وودز هول» با استفاده از یک «زیردریاپیمای تحقیقاتی / submersible» سه سرنشین دار به نام «آلوین / Alvin» به محل این کشتی مراجعت کرده و به کمک دوربین کنترل شونده از راه دور «جیسون جونیور/ Jason Jr.» تصاویری از داخل این کشتی را به ثبت رساندند.
حال این تصاویر قرار است همزمان با بیست و پنجمین سالگرد اکران فیلم «تایتانیک» که افتخار کسب جایزه اسکار را بنام خود دارد، به نمایش در آید.
جیمز کامرون، کارگردان فیلم تایتانیک در بیانیه ای اعلام کرد: «با گذشت بیش از یک قرن از غرق شدن کشتی تایتانیک، سرگذشت مجسم سرنشینان این کشتی بزرگ همچنان طنین انداز می شود. من هم مثل همه، وقتی که آلوین و جیسون جونیور به داخل این کشتی رفتند، متحیر شدم. انتشار این فیلم کمک می کند تا بخش مهمی از داستانی که نسل ها شنیده اند و در سراسر جهان پر شده است، بیان شود.»
مدت زمان این ویدئو یش از ۸۰ دقیقه است و از امروز ۱۵ فوریه ۲۰۲۳ در کانال یوتیوب مرکز مطالعاتی Woods Hole Oceanographic Institution در دسترس علاقه مندان قرار خواهد داشت.
برای دیدن این فیلم بر روی آدرس روبرو کلیک کنید: فیلم کمیاب از لاشه کشتی تایتانیک در کف اقیانوس
سازهای ایرانی پس از ثبت جهانی چه جایگاهی پیدا کردند؟
هم رسانی
فیسبوک
لینکداین
توئیتر
علیرضا صفرنژاد همخوانی موسیقی خراسانی و اشعار کوردی در کنسرت یلدا عباسی
«دوتار»، «کمانچه» و «عود» پس از ثبت جهانی چه جایگاهی پیدا کردند؟
به گزارش «دنیای سفر» «موسیقی بخشی های خراسان» و «مهارت های سنتی ساختن و نواختن دوتار»، «مهارت ساختن و نواختن عود»، «ردیف موسیقی ایران» و «مهارت ساختن و نواختن کمانچه» میراث موسیقی ایران است که در فهرست میراث ناملموس یونسکو ثبت جهانی شده اند، اکنون پرسش این است این عناصر پس از ثبت جهانی، در چه جایگاهی قرار گرفته اند و چقدر با نام ایران تجلی پیدا کرده و محفوظ مانده اند؟
بهروز وجدانی مسؤول تهیه پرونده «موسیقی بخشی های خراسان» و «مهارت های سنتی ساختن و نواختن دوتار» که به عنوان مشاور در تهیه سه پرونده دیگر با موضوع موسیقی نقش داشته است، در گفت و گو با ایسنا به پرسش هایی درباره جایگاه و وضعیت این عناصر پس از ثبت جهانی در یونسکو، پاسخ داد.
با توجه به این که این موضوع مطرح است که پرونده های میراث جهانی پس از ثبت در یونسکو معمولا رها می شوند. ارزیابی شما از وضعیت و جایگاه «موسیقی بخشی های خراسان» و «مهارت های سنتی ساختن و نواختن دوتار» و دیگر پرونده های جهانی در حوزه موسیقی، از جمله «مهارت ساختن و نواختن عود»، «ردیف موسیقی های ایران» و «مهارت ساختن و نواختن کمانچه» چیست؟
تاکنون ۷۰۰ پرونده در فهرست میراث ناملموس یونسکو از سوی کشورهای عضو کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس (سال ۲۰۰۳) یونسکو ثبت شده است. ۲۱ پرونده هم از سوی ایران از سال ۲۰۰۹ و تاکنون در یونسکو ثبت شده است که از میان آن ها پنج پرونده به حوزه موسیقی مربوط می شود و در مجموع جهانی هم یک سومِ پرونده های ثبتی به رقص و موسیقی مربوط می شود. این موضوع نشان می دهد که موسیقی در حوزه میراث فرهنگی ناملموس چه جایگاه والایی دارد.
در کنوانسیون چهل ماده ای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس (سال ۲۰۰۳) یونسکو آمده است که میراث ناملموس برخلاف میراث ملموس، باید زنده و سیال باشد، یعنی باید در مناطق یک کشور یا کشورهای مختلف جریان داشته باشد و یک استمرار تاریخی داشته باشد، در حالی که هر کدام از میراث ملموس به منطقه خاص خودشان تعلق دارند.
بعد از این که یک پرونده به ثبت رسید، باید طبق ماده ۱۴ کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس (سال ۲۰۰۳) یونسکو، به آموزش، افزایش آگاهی و ظرفیت سازی آن اثر پرداخت و اقدام اصلی بعد از ثبت تازه شروع می شود. وزارت میراث فرهنگی با کمک دیگر نهادهای رسمی کشور چه دولتی و چه خصوصی باید به این اقدامات بپردازند.
گرچه کشورها عضو یونسکو و کنوانسیون آن هستند و متولی آن وزارت میراث فرهنگی است، اما تهیه و ثبت پرونده و حفظ آن باید با کمک و یاری بخش های دیگر انجام شود. برای «مهارت های سنتی ساختن و نواختن دوتار» و «موسیقی بخشی های خراسان» من مسؤول ثبت آن ها بودم، اما از افراد متخصص و کارشناس در این زمینه کمک گرفتم و سه پرونده «عود»، «کمانچه» و «ردیف های موسیقی ایران» با همکاری خانه موسیقی انجام شد که پژوهشگران این مجموعه از جمله بنده در آن نقش داشتیم. بعد از ثبت هم باید این همکاری ادامه داشته باشد تا این میراث جهانی فراموش نشود.
روح کنوانسیون یونسکو بقای میراث ناملموس است و حفاظت میراث ناملموس بیشتر کار مردم است تا نهادهای دولتی، این نهادها می توانند ارائه دهنده پرونده ها و بسترساز خیلی از قوانین و مقررات ظرفیت سازی ها باشند، اما به هیچ وجه بدون همکاری مردم و متخصص های حوزه های میراث ناملموس موفق نمی شوند که آن را حفظ کنند.
بالاخره آن چه که باعث می شود نوروز چند هزار سال در ایران تداوم پیدا کند، بخش نامه های دولتی نبوده و خود مردم بودند که با توجه به امکاناتی که در هر زمانی داشتند، نگذاشتند چراغ این آیین خاموش شود. نمی توان گفت که حفظ «ردیف های موسیقی ایرانی» که اولین پرونده ثبتی در حوزه موسیقی بود، کار دانشگاه ها و مراکز دولتی است، این «ردیف های موسیقی» که شامل هفت دستگاه و پنج آواز است از زمان ناصرالدین شاه شکل گرفته و بر اساس همان زمان حفظ شده است و کماکان بر اساس هفت دستگاه و پنج آواز و تعداد بی شماری گوشه است. افراد هم با توجه به امکانات و ذوق مردم و خودشان دست کاری در آن انجام داده اند که اگر مورد پسند مردم بوده، حفظ شده است.
در واقع حفاظت از پنج پرونده ثبتی موسیقی در یونسکو کار مردم است که درباره آن ها آموزش می بینند و اساتید بر اثر سنت هایی که یاد گرفتند آن را آموزش می دهند نه بر اساس بخش نامه ها، قانون و مقررات.
"ثبت" یکی از راه های حفاظتی برای بقاء آیین ها و میراث ناملموس یک کشور است و همین اقدام سبب می شود این میراث تداوم پیدا کند و اعتبار و شأن مجریان آن ها بالا رود و با ثبت جهانی یک پدیده، نوع نگاه ها به آن متفاوت می شود.
به خاطر خاصیت این پنج پرونده تا وقتی که نقش و کارکرد فرهنگی و اجتماعی در جامعه ایفا و مردم از آن استقبال کنند، این آثار تقویت می شوند. معمولا کمک های دولتی و نهادهای مردمی هرچه بیشتر و تنگاتنگ تر باشد، امکانات بیشتری شامل حال حفاظت آن اثر می شود. از سویی هم مسؤولان ذی ربط متوجه می شوند که باید برای اثری که ثبت جهانی شده است، اعتبارات بیشتری در نظر بگیرند.
هر کشوری بر اساس کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس (سال ۲۰۰۳) یونسکو نیز باید بعد از ثبت، هر چند سال یک بار گزارش اقدامات حفاظتی که برای اثر انجام داده را به یونسکو بدهد، پس در این مورد نباید دست ما خالی باشد و باید کارهایی انجام داده باشیم تا بتوانیم گزارش این اقدامات را به یونسکو ارائه دهیم. در هر صورت ثبت یک اثر در فهرست میراث جهانی یا ملی بسیار مهم تر از ثبت نشدنش است.
درباره گستره جغرافیایی سازهای «عود»، «کمانچه» و «دوتار» در ایران توضیح می دهید؟
یکی از سوالاتی که در یونسکو هم مطرح می شود همین است که گستره جغرافیایی هر اثر در یک کشور کجا است و اگر مشترک بین چند کشور است، هر کشور جداگانه این گستره جغرافیایی را در پرونده اثر تشریح کند.
«دوتار» قرن هاست در خیلی از قسمت های ایران نواخته می شود، اما برای این که بتوانیم پرونده آن را در یونسکو راحت تر و بهتر ارائه دهیم، مناطق اصلی را آن مشخص کردیم. گستره جغرافیایی این ساز در خراسان (شمالی، رضوی و جنوبی)، ترکمن صحرا و مازندران است.
«کمانچه» هم در خیلی از استان ها چه به شیوه ردیف دستگاهی و چه به صورت موسیقی محلی با تکنیک های مختلف نواخته می شود. گستره آن در سه حوزه ترکمن صحرا، آذربایجان و لرستان است. در پرونده این آثار هم این محدوده جغرافیایی ذکر می شود و هم این که در این محدوده ها چه تفاوت ها و تشابه هایی دارند. از نظر یونسکو ساز به عنوان یکی از ابزارهای بیان فرهنگی است و برای آن مهم این است که برای ثبت جهانی آن ها زیاد وارد مسائل فنی سازشناسی نشویم. پرونده را باید به صورت غیرتخصصی که قابل درک باشد، ارائه دهیم.
پرونده «مهارت ساختن و نواختن عود» هم که با اشتراک کشور سوریه به ثبت جهانی رسیده است و منشأ ایرانی دارد و «بربط» نام داشته است، در خارج از ایران و در تمام کشورهای عربی و حتی ترک زبان هم ساخته و هم نواخته می شود. در ایران هم در استان خوزستان، جنوب سیستان و بلوچستان و بنادر و جزایر جنوبی ساخته و نواخته می شود. ساز «عود» در کشورهای عربی کاسه اش بزرگ است و در ایران سایز متوسطی دارد و در ترکیه کوچک است.
البته چند وقتی است که همه سازها در اطراف تهران، کرج و استان مرکزی ساخته می شود.
بعد از ثبت جهانی، آیا گستره جغرافیایی این سازها تغییر پیدا کرده است؟
ما آماری نگرفته ایم که این سازها بعد از ثبت جهانی اشاعه پیدا کرده است، اما بعید نیست که این اتفاق افتاده باشد؛ چراکه موضوع جدید و عجیبی نیست، اما تا حدود ۱۰۰ سال نگذرد، نمی توان خاطرجمع شد که مورد استقبال مردم جامعه قرار گرفته است یا خیر.
اگر منظور از این سوال این است که آیا این ثبت باعث ارزش، احترام، اعتبار و رواج بیشتر برای یک اثر می شود، پاسخ من بله است و آیا در مناطق جدید هم شاهد رواج این پدیده می شویم، قطعا پاسخ مثبت است. سفره هفت سین نوروز ممکن است تولید کارخانه کشور دیگری باشد و این یعنی رواج این اثر در جاهای دیگر.
«عود»، «دوتار» و «کمانچه» چقدر توانسته اند با نام ایران تجلی پیدا کنند؟ یعنی دنیا چقدر این سازها را با نام ساز ایرانی می شناسد؟
آن چه که مسلم است، این است که اگر کسی موسیقی دان باشد وقتی «کمانچه» را ببیند به راحتی می داند که این ساز برای کجاست، اما این که مردم عادی چقدر در این زمینه اطلاعات داشته باشند، به تبلیغات یونسکو و ارتباط جمعی جهان بستگی دارد و فقط به ما مربوط نیست. الان همه می توانند به سایت یونسکو بروند و از آثار ثبت شده آگاه شوند.
نگرانی هایی درباره ثبت سازهای ایرانی به نام کشورهای دیگر، از جمله تار و سه تار وجود دارد، آیا اقدامی برای ثبت این سازها انجام شده است؟
مسأله ای که مردم نمی دانند، "سهمیه" است. چند سال است که هیچ کشوری در دنیا مجاز نیست که در دوره یک ساله بیش از یک پرونده ارائه دهد. در گذشته این محدودیت را نداشتیم و همین موجب شده پنج پروند در سال ۲۰۱۰، به نام ایران ثبت شود ولی در حال حاضر محدودیت وجود دارد. برنامه ما این است مابقی سازهای ایرانی هم به ثبت برسانیم اما مساله سهمیه وجود دارد. همچنین میراث فرهنگی ناملموس صرفا برای موسیقی نیست و گرچه موسیقی عنصر مهمی است اما صنایع دستی، آیین ها، باروها، سنت ها، گویش ها و … هم در این فهرست جای دارند. باید با توجه به سهمیه یا به نام خود کشور و یا مشترک با کشورهای دیگر سازهای دیگر ایرانی را به ثبت جهانی برسانیم.
توضیح دهید که چرا پرونده «موسیقی بخشی های خراسان» برای ثبت جهانی انتخاب شد؟
طبق مقررارت و ضوابط یونسکو کشورها باید از کلی گویی پرهیز کنند. بر این اساس نمی توان همه موسیقی های ایرانی را در یک پرونده جا داد و با این اقدام به یونسکو این پیام را منتقل می کنیم که برخلاف قوانین مشخص شده آن عمل کردیم و با این که از قوانین مطلع بودیم، باز کار خودمان را کردیم و این پیامی منفی است. موسیقی بخشی های خراسان شمالی هم پیشنهاد من بود. موسیقی بخش های دیگر هم مانند موسیقی قشقایی ها، بختیاری ها، عاشیقی و … می توان به صورت جز به جز در پرونده های دیگر برای ثبت ارائه داد. موسیقی بخشی ها هم در خراسان شمالی است و هم در ترکمن صحرا که آن را هم جدا کردیم و فقط موسیقی بخشی های خراسان شمالی را به یونسکو ارائه دادیم.
ایسنا/کرمان شهرستان عنبرآباد در جنوب کرمان با برخورداری از ظرفیت های تاریخی و گردشگری در صف انتظار برای ثبت ملی جذاب ترین چشمه سار یعنی بُندر دوساری است.
به گزارش ایسنا، شهر دوساری در فاصله ۱۳ کیلومتری شهرستان عنبرآباد در جنوب استان کرمان واقع شده که با وجود مجموعه تفریحی_گردشگری بُندری، جزو مناطق دیدنی در جنوب استان بهشمار می آید و این مجموعه شامل چشمه ای است که با افزایش بارندگی ها و جاری شدن، میزبان گردشگران زیادی است.
چشمه بُندر دوساری از زیر صخره کوه جریانمی گیرد و در استخری بزرگ می ریزد که مکانی بسیار دلپذیر برای گردشگران ایجاد میکند. از قله کوه دوساری میتوان نخلهای سر به فلک کشیده و یکپارچه شهر دوساری را که نمایی بسیار زیبا دارند، تماشا کرد.
آبشار فصلی بُندری نیز جاذبه گردشگری دیگری در دوساری است که در سالهای پرباران جان می گیرد و دوستداران طبیعت و مسافران از جای جای استان کرمان و دیگر مناطق کشور به صدای دل انگیز گذر آب از روی صخره ها یا همان شُرشُر آب پناه می برند و این فضای فراموش ناشدنی را تا سفرهای بعدی بخاطر می سپارند.
چشمه بُندری، در یک قدمی ثبت ملی
کمال الدین ضیاءکمالی نماینده اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در جنوب کرمان در گفت و گو با ایسنا به گردشگری به عنوان یک ظرفیت طبیعی اشاره کرد و گفت: بُندری یکی از مکان های گردشگرپذیر شهر دوساری در عنبرآباد محسوب می شود و هر ساله میزبان گردشگران زیادی است.
وی جذابیت این منطقه را به دلیل آب و هوای مطبوع آن در زمستان و بهار بی نظیر توصیف کرد و افزود: ظرفیت طبیعی چشمه معروف بُندری که با قدمت قابل توجه در این منطقه جریان دارد، ییکیاز عوامل مهم جذب گردشگر است.
ضیاءکمالی با ابراز خرسندی از اقدامات انجام شده برای ثبت ملی چشمه بُندری خبر داد و اظهار کرد: در همین راستا ثبت ملی چشمه بُندری در دستور کار میراث فرهنگی قرار گرفته و به زودی مستندسازی و تکمیل پرونده آن انجام می شود. امیدواریم چشمه بُندری دوساری در فهرست آثار ملی قرار گیرد.
یزدان افشاری پور فرماندار عنبرآباد نیز در گفت و گو با ایسنا از اهتمام ویژه دولت نسبت به تقویت زیرساخت های گردشگری خبرداد و افزود: علاوه بر چشمه بُندری، آبشار رودفرق یا وُرورا، یکی از بلندترین آبشارهای خاورمیانه محسوب میشود که در رشته کوه جبالبارز جنوبی قرار دارد و ارتفاع آن ۱۷۶متر است که منحصر به فرد است.
وی، نبود راه دسترسی مناسب را از جمله مشکلات پیش روی استفاده از ظرفیتهای گردشگری عنوان کرد و افزود: در مسیر دسترسی به آبشار وُروار، دشت نرگسی وجود دارد که در فصل بهار یک پهنه به صورت یک پارچه از گُل های نرگس پوشیده شده است.
فرماندار عنبرآباد به قلعه تاریخی سموران در این شهرستان اشاره کرد که در نزدیکی روستای رود فرق قرار دارد و افزود: قدمت این بنای تاریخی به قبل از اسلام برمیگردد و قلعه از غرب به رشته کوه جبالبارز و از جنوب شرق مشرف به شهرستان جیرفت و بر فراز کوهی که ۲۵۰ متر ارتفاع دارد، واقع شده است.
وی توجه به ثبت ملی چشمه بُندری را نقطه عطفی در معرفی و ساماندهی ابنیه های تاریخی و مناطق گردشگری دانست و از حمایت جدی دستگاه های اجرایی شهرستان عنبرآباد در تحقق این اقدام ماندگار خبر داد.
انتهای پیام
در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
-لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
-«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
– ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد معذور است.